Quito

Vandaag is het dan zover, onze 6 weekse reis naar Zuid-Amerika, waar we 7 maanden naar uit hebben gekeken, start vandaag! Toch spannend om 6 weken van huis te zijn en het thuisfront gedag te zeggen.

Met een vroege vlucht vanaf Schiphol, via Madrid, kwamen we om 16.25 uur Ecuador-tijd aan in Quito. Een taxibusje bracht ons naar ons hostel "Chicago Inn" in de wijk San Blas, op een steenworp afstand van "Old Town".
We zijn naar Plaza Grande gelopen, waar we typisch Ecuadoriaanse gerechten gegeten hebben. Best lekker! Na het eten, rond een uurtje of 9, stortten we in en zijn we gaan slapen.

Zondag waren we al vroeg wakker door de jetlag. Na een goed ontbijt op het zonnige dakterras van het hostel, zijn we de stad gaan verkennen. Eerst Old Town, met als laatste de "kathedraal", waar we de klokkentoren in zijn gegaan voor een mooi uitzicht over de stad. Via diverse parken zijn we naar de wijk Mariscal gelopen, het toeristische gedeelte van Quito. Omdat het zondag was, was er veel gesloten. Wel was er een leuke drukte op straat. Op zondag zijn veel wegen autovrij gemaakt in verband met een grote fietstocht waar veel toeristen, maar ook locals aan meedoen.
Na Mariscal zijn we naar Commercial el Jardin gegaan, een grote Amerikaanse mall. Hier hebben we wat winkels bekeken en ons overgegeven aan de Ecuadoriaanse fastfood.
Onze eerste dag in Quito was leuk!

Maandag werden we weer vrij vroeg wakker en zijn we met de bus naar La Mitad del Mundo gegaan. Dit dorpje ligt, volgens eeuwenoude metingen, midden op de evenaar en is daarom een toeristische trekpleister geworden. Na anderhalf uur hadden wij het echter wel gezien en zijn we weer terug gegaan naar Quito, waar we in Mariscal lekker rondgescharreld hebben. We zijn de middag geëindigd op het drukke plein Plaza San Francisco in Old Town. Hier hebben we onze tweede dag Quito mee afgesloten.

De volgende ochtend waren we er weer bijtijds bij (toch nog een beetje last van de jetlag), want de Teleferiqo wacht. Dit is een gondellift die ons naar een hoogte van 4100 meter bracht. Eenmaal boven hebben we genoten van het schitterende uitzicht over Quito en het Andes-gebergte. Hierna konden we kiezen: te voet of te paard verder. Aangezien we na 100 meter omhoog lopen/klauteren behoorlijk bij moesten komen, was deze keuze snel gemaakt. Onder begeleiding zijn we te paard de Rucu Pichincha gaan beklimmen. Dit was een schitterende rit naar een hoogte van ruim 4400 meter. Het laatste stukje zijn we zelf nog omhoog gelopen, totdat het pad onbegaanbaar werd voor onze flitsende Nikies (we weigeren nog steeds op bergschoenen over te gaan). Op die hoogte moesten we wel even wennen en hadden we beiden een beetje hoofdpijn, wat bij Syl zelfs gevolgd werd door flinke misselijkheid. Na een uurtje werd dit echter alweer een stuk minder, omdat we weer op een "normale" hoogte waren van 2800 meter in de stad.